روزنامه آرمان ملی
یکشنبه بیست و پنجم دی ماه هزار و چهارصد و یک خورشیدی
هارولد بلوم و تحلیل کافکا

وی علی‌رغم آنکه شکسپیر را خالق بشر می‌دانست دایرة کلاسیک نویسی‌اش را محدود به شکسپیر نکرد و بر روی آثار سایر کلاسیک‌ها نظیر دانته,سوفوکلس,چاسر,سروانتس و... هم تجزیه‌وتحلیل‌های جامعی را ارائه داده است, وی بر روی آثار اکثریت نویسندگان و شاعران معاصر هم با همکاری سایر اساتید دانشگاه های اروپا و آمریکا هم نقدها و تجزیه‌وتحلیل‌های جامعی را ارائه داده و آنها را در قالب کتاب منتشر کرده است,رالف والدو امرسون،جوزف کنراد,ویلیام فاکنر,ارنست همینگوی,داستایوسکی,تولستوی,تونی موریسون,جیمز بالدوین,آلیس واکر,کیت شوپن,چارلز دیکنز ,امیلی برونته,جین آستن,رابرت فراست,توماس الیوت,هرمان هسه,میلان کوندرا  و.... تنها تعداد کمی از اسامی هستند که در کارنامه ی سترگ وی به چشم میخورند.کما اینکه...

ادامه‌ی‌مطلب را میتوانید از طریق لینک زیر(وبسایت روزنامه آرمان ملی)بخوانید:
www.armanmeli.ir

فصلنامه تخصصی فرم و نقد
پنجشنبه هفدهم شهریورماه هزار و چهارصد و یک خورشیدی
صاحب امتیاز،مدیرمسئول و سردبیر:مسعود فراستی
دبیرهنری و دبیر ادبیات:شکیبا سام
 

🟠ادبیات،اختیار و تجربه ی مرموز امیلی برونته/ژرژ باتای/فرزام کریمی

کاترین دختری اخلاق‌گراست به‌حدی که می‌میرد اما نمی‌تواند خودش را از مردی که از کودکی عاشق اوست جدا کند اگرچه می‌داند نشانه‌های شر در او عمیقا هویداست تا اینکه این جمله را به زبان می‌آورد:من هیثکلیف هستم!!! اگر این موضوع را از نزدیک مورد بررسی قرار دهیم به این نتیجه خواهیم رسید که این رویایی شرورانه و خوابی نیک است و مرگ مجازاتی‌ست که برای این رویای جنون‌آمیز پذیرفته شده است و هیچ‌چیز نمی‌تواند مانع از تحقق این رویا شود،رویایی که برونته به‌واسطه ی کاترین به آن تحقق می‌بخشد،چگونه می‌توان گفت که امیلی برونته تجربیات و شناخت ذهنی خود را به‌واسطه خلق شخصیت کاترین به تصویر کشیده است؟....

🟠کشتن فرشته در خانه(نگاهی به نویسندگان زن مستقل از ویرجینیا ولف تا امیلی برونته)/الن شوالتر/فرزام کریمی

همانطور که این مقاله نشان میدهد ویرجینیا ولف به صورت کاملا خودآگاهانه از نوشتن درباره ی تمایلات جنسی اش خودداری کرد,عدم وجود روابط جنسی در نوشته هایش یا پیش از این شرح داده شده و از آن دفاع شده و یا حتی این امکان وجود دارد که به عنوان نشانه ی تقوا,پاکی,خلوص اخلاقی و یا عادی بودن در نظر گرفته شود اما درحقیقت سکوت ولف نشانه ی انکار است,در رمان های وی شورجنسی مبدل به خصیصه ای مردانه میشود که برای زن بیشتر از آنکه تجربه ای زنانه محسوب گردد از روی همدردی و همراهی ست,در رمان #خانم_دالووی زمانیکه گلاریسا,سالی را میبوسد گویی که احساسی مردانه را تجربه میکند....

🟠در دفاع از خاتمه ی جنایات و مکافات داستایفسکی/دیوید متوئل/فرزام کریمی

میخائیل باختین که یکی از پرخواننده ترین و بحث برانگیزترین جستارها را در باب شاعرانگی داستایوسکی نوشته است در مطالعاتش خاتمه ی اثر را خارج از عهده ی ما میداند و ارتباطی میان آن با بحث های اصلی نمیبیند,وی جهان داستایفسکی را جهانی چند صدایی(پلی فونیک) مینامد که در این جهان موجوداتی مستقل با صداهای خویش افکارشان را به زبان می آورند.اگر این نظریه درست باشد پس میتوان خاتمه ی جنایات و مکافات را تک صدایی(مونو فونیک) دانست گویی که دخل و تصرفی آزاردهنده در آن به چشم میخورد که....

هم اکنون میتوانید شماره ی سیزدهم و چهاردهم فرم و نقد را از طریق لینک زیر(پخش چشمه)و کتابفروشی های معتبر تهیه نمایید
www.cheshmehdis.com

روزنامه سازندگی
شنبه هفدهم اردیبهشت ماه هزار و چهارصد و یک خورشیدی
فریاد مشترک داستایوسکی و تولستوی:به خود آیید!
(چگونه باید در طول جنگ روسیه و اوکراین داستایوسکی و تولستوی را خواند؟)
نویسنده:آنی کوکوبوبو
مترجم:فرزام کریمی

داستایوسکی زمانی که پی برد ایوان تورگنیف نویسنده‌ی روس در جریان اعدام یک مرد در لحظه‌ی آخر چشم از صحنه برداشته موضع خویش را در اینباره روشن کرد: انسانی که روی زمین زندگی می‌کند،حق ندارد از آنچه که رخ میدهد چشم پوشی کند و آن را نادیده بگیرد،در این باره الزامات اخلاقیِ متعالی‌ وجود دارد.زمانی که خرابه‌های یک سالن نمایش در ماریوپول را می‌بینم یا شنونده ی شرح گرسنگی مردم این شهر در نتیجه ی حملات هوایی روس‌ها هستم در این اندیشه غرق میشوم که داستایوسکی(وی در رمان برادران کارامازوف (۱۸۸۰) به طور خاص نگاه نافذِ اخلاقیِ خویش را بر روی موضوع رنج کودکان متمرکز کرده است)اگر می‌دانست که ارتش روسیه سالن نمایشی را که پناهگاه کودکان است،بمباران می‌کند چه میگفت؟واژه ی «کودکان» با حروفی بزرگ در حیاط بیرونی این سالن نمایش نوشته شده بود تا از آسمان قابل رویت باشد.تردیدی در این مورد که چه کسی در آنجا پناه گرفته بود وجود نداشته است.ایوان کارامازوف، قهرمان اصلی براداران کارامازوف،بیش از آنکه سرگرم پذیرش مسیحیت یا عفو و آشتی باشد به مواجهه ی اخلاقی می‌اندیشد.ایوان در گفتگوهایش مدام از کودکان آسیب‌دیده سخن میگوید و دیگر شخصیت‌های داستان را به اقرار درباره ی شرارت‌های موجود دعوت می‌کند,وی با پافشاری بر مواضع خویش خواهان مجازات خاطیان است.بی‌تردید گلوله‌باران عمدیِ کودکان در ماریوپول موضوعی نیست که داستایوسکی یارای چشم پوشی از آن را میداشت آیا اگر وی می‌دید که شهروندان بی‌گناه (مرد و زن و کودک) در خیابان‌های بوچا روی زمین افتاده‌اند هرگز می‌توانست از اخلاقیات روسی دفاع کند؟با این حال......

ادامه‌ی‌مطلب را میتوانید از طریق لینک زیر(جار)بخوانید:
www.jaaar.com